ရာသီဥတုဆိုး- ၂ ( မင္​းခိုက္​စိုးစန္​ )

# ရာသီဥတုဆိုး - ၂ #

စိတ္​​ေတြကို ​ေနဝင္​မီးၿငိမ္​း
မင္​းရဲ႕ ရယ္​သံ​ေတြကို
​ေန႔ဖို႔ ညစာ သိမ္​းဆည္​းလို႔
.....ငါျပန္​ခဲ့တယ္​။

ဘဝမွာ
မ်က္​ႏွာခ်င္​းဆိုင္​ရလြန္​း​ေတာ့လည္​း
လူခ်င္​းမွားၿပီး
ႏႈတ္​ဆက္​မိတာ​ေတြမ်ားလြန္​းတယ္​။
.....​ေကာင္​မ​ေလး​ေရ '' မဂၤလာပါ ''
မင္​းကိုငါ
လူမွားခဲ့ပါသလား။

တစ္​ခ်ိဳ႕လူ​ေတြက...
ပန္​းပြင္​့​ေတြကို ခူးခူးၿပီး
​ေနာက္​ဘဝအတြက္​ ဆု​ေတာင္​းတယ္​။
ငါက​ေတာ့...
ပစၥဳပၸန္​မွာ
သူတို႔ခူးဖို႔ ပန္​း​ေတြကို စိုက္​တယ္​။
ငါ့ရဲ႕ ခ်စ္​လွစြာ​ေသာ အမိုက္​အမဲမ​ေလး​ေရ...
မင္​းက​ေတာ့ နားလည္​လိမ္​့မယ္​ မဟုတ္​​ေပဘူး။

ငါဟာ ဧည္​့သည္​ပါ
အိမ္​႐ွင္​ရဲ႕ ​ေက်းဇူးကို ​ေအာက္​​ေမ့တတ္​တဲ့ ဧည္​့သည္​ပါ။
.....
အျမဳပ္​​ေတြ ထ...ထျပရတာကို
မသာယာခဲ့ပါဘူး။
ဘဝဆိုတာ ဘီယာတစ္​ခြက္​မွ မဟုတ္​ဘဲကြယ္​။

ငါစိုက္​ခဲ့တဲ့ ပန္​းပြင္​့က
ရနံ႔တစ္​ခု လြင္​့လာတယ္​.....
အဲ့ဒီ ရနံ႔ရဲ႕နာမည္​က '' အလြမ္​း ''တဲ့။
ဘယ္​လို ​ေႏြ၈၇ာသီဆိုးက မန္​းမႉတ္​လို႔
ငါ့ဥယ်ာဥ္​ဟာ အပုတ္​သိုး ျမန္​ခဲ့ရသလဲ?

​ေကာင္​မ​ေလး​ေရ.....
မင္​းကို ငါက
မိုး​ေခၚသံလို သ​ေဘာထားခဲ့တာပါ.....။

မင္​းခိုက္​စိုးစန္​